Tytuł: Każdego ranka, każdej nocy dla męki ktoś na świat przychodzi. Jedni się rodzą dla radości, inni dla nocy i ciemności.
Zdjęcie: https://orig06.deviantart.net/1739/f/2015/038/4/d/midnight_sun_by_tatchit-d8h2vie.png
Autor: NukeRooster
Godność: Ojciec nadał mu imię Lasse [czyt. Lasze]. Imię to nie odmienia się, nie przybiera żadnych innych form. Jest proste i wygodne. I właśnie dlatego przypadło basiorowi do gustu, przez co nie chciał go zmieniać, mimo iż niejeden raz miał ku temu i możliwość i powód.
Ksywki: Imię podoba mu się takie jakie jest i nie lubi gdy ktoś je skraca bądź przekręca. Akceptuje za to różne przezwiska, a jednym z najpopularniejszych jest Rogacz.
Płeć: Podpunkt raczej oczywisty - samiec to basior, samica wadera.
Wiek: Pomimo uzyskanych ulepszeń, wilki nie stały się nieśmiertelne i nie mogą mieć dwustu lat. Wilk staje się dorosły po ukończeniu 3 lat, jednak dojrzewa płciowo w wieku 2 lat (dwa lata to wiek nastoletni wilka, około 15 lat ludzkich). Postać umiera, kończąc 20 lat, jednak jest możliwość kupienia szczepionki przeciw starzeniu się. Więcej informacji w Sklepie! :)
Rasa: Eoringowie - wilki, które nie posiadają mocy, za to potrafią zmienić swoją formę. Vulferosi - wilki, które potrafią władać magią, jednak nie posiadają daru zmiennokształtności. Administracja zabrania tworzenia hybryd.
*Magia: Wymyślasz tutaj trzy moce, dla swojego wilka, jeżeli jego rasa to Vulferos. Niedozwolone moce to wskrzeszanie, wywoływanie trzęsień ziemi, zabijanie dotykiem, czy zmiennokształtność (która jest przepisana drugiej rasie). Prosiłabym stworzyć moce, które posiadają ograniczenia!
Specjalizacja: Czyli talenty i zainteresowania twojej postaci. Możesz się tutaj rozpisać, w czym jest dobra, jednak można tutaj wymienić do pięciu specjalizacji. Wiadomo, nikt nie jest dobry we wszystkim i swoje słabsze strony też mieć musi.
Osobowość: Chyba najważniejszy punkt w regulaminie. Opisujesz tutaj charakter swojej postaci. Musi mieć minimum dziesięć zdań, a cechy nie powinny być wymieniane po przecinku. Uwzględnij tutaj zarówno wady, jak i zalety wilka.
Aparycja: Inaczej opis wyglądu twojego wilka. Jeżeli jest Eoringiem można opisać wygląd bohatera również po przemianie. Niedopuszczalne są teksty typu "widać na zdjęciu". Podpunkt służy do opisania cech wilka, których nie widać na arcie. Należy uzupełnić punkt przynajmniej siedmioma zdaniami.
*Powiązania: Wypisz tutaj postaci, z którymi twój bohater jest związany. Za zgodą właścicieli innych postaci mogą to być członkowie bloga lub twoje własne NPC uwzględnione w historii bohatera.
*Zauroczenie: Wpisujesz imię postaci w której twój bohater jest zadurzony. W późniejszej fazie punkty zauroczenie może zmienić się na partner.
Statystyka: Do rozdania masz 200 punktów (administracja posiada 300) na:
Równowaga: Strategia: Spryt: Zwinność: Siła:
*Inne zdjęcia: Będą one rozmieszczone po całym formularzu, lub w tym podpunkcie. Jeżeli chcesz, aby były umieszczone w formularzu linki umieść w gwiazdkach *przykład linku*. Jeżeli chcesz tylko do podpunktu umieszczaj je w nawiasie ([Tytuł linku]przykład linku).
*Informacje: Umieszczasz w tym podpunkcie inne informacje na temat twojej postaci.
Łup: Wpisujesz po prostu rzeczy które twoja postać posiada. Na początku masz tylko jedną, ale z czasem możesz zdobyć więcej. Łup dzieli się na:
Przedmioty: <wpisujesz swój przedmiot>
Monety: <wpisujesz: 50$>
Ocena: Na początku posiadasz: Pochwały 0/0 Upomnienia
Stopień Aktywności: Co miesiąc odbywają się aktualizacje i ocena każdego członka Możesz mieć stopień:
Steruje: Twój login z howrse, lub e-mail. Możesz pozostać anonimowy.
Tekst: Krótki tekścik, podsumowujący charakter twojej postaci. Można powiedzieć - bardzo ogólny skrót twojej postaci. Najlepiej pisać go na końcu. Tekst ten zostanie umieszczony w zakładce i będzie jakby.. wstępem do twojego wilka. Dopuszczalna ilość słów to 100! Prosiłbym też wysilić się na coś więcej, niż tylko dwa wyrazy!
"Stanęliśmy teraz na krawędzi, gdzie się spotyka nadzieja z rozpaczą; wahając się, na pewno runiemy w przepaść."
John Ronald Reuel Tolkien – Powrót Króla
"Idę swoją własną drogą, możliwe jednak, że wasza droga przez jakiś czas będzie równoległa do mojej."
John Ronald Reuel Tolkien – Władca Pierścieni
"- Wiele jest na świecie dziwnych przypadków - odparł Mithrandir - i często pomoc przychodzi z ręki słabej istoty, gdy Mędrcy zawodzą."
John Ronald Reuel Tolkien – Silmarillion
"Opowieść trzeba opowiedzieć, bo inaczej nie będzie opowieścią, a mimo to najbardziej poruszające są opowieści nieopowiedziane."
John Ronald Reuel Tolkien – Listy
"Dziwna rzecz: o tym, co najlepsze, i o dniach najmilej spędzonych niewiele się ma do opowiadania, a słuchanie o tym nie tak bawi słuchacza; za to o rzeczach przykrych, niepokojących czy wręcz groźnych można opowiadać wspaniałe historie i starczy tematu na długo."
John Ronald Reuel Tolkien – Hobbit, czyli tam i z powrotem
Godność: Zwie się Aria.
Magia:
❄ Mentalna Tarcza ❄ Jej umysł otacza coś w rodzaju niematerialnej bariery, dzięki której szara jest odporna na wszelkie mentalne ataki. Nikt nie dostanie się do jej umysłu, bez względu na to w jaki sposób będzie chciał to zrobić; nikt nie ześle jej koszmarów sennych, nie będzie grzebał w myślach i wspomnieniach, nie będzie siać zgubnych myśli w jej głowie, nie będzie mógł posługiwać się telepatią itp. itd. Aria jest w stanie rozciągnąć tę barierę na inne zwierzęta (nie tylko wilki), pod warunkiem, że je widzi i nie znajdują się dalej niż dwa metry od niej. Rozciąganie bariery bardzo ją męczy, więc rzadko z tego korzysta.
❄ Telekineza ❄ Wadera jest w stanie poruszać przedmiotami, które znajdują się w zasięgu jej wzroku siłą woli. Może dowolnie nimi poruszać, dzięki czemu jest w stanie np. coś napisać, otworzyć książkę, walczyć nożem etc. Im większy i cięższy przedmiot, tym trudniej jest jej na niego wpłynąć, a nadanie mu większej prędkości bardzo ją męczy. Nie jest też w stanie poruszać przedmiotami bardzo ciężkimi. Może za to poruszać wieloma, lekkimi przedmiotami naraz.
❄ ❄
Krytyczny - nie piszesz nic i nie pojawiasz się na chacie, zostajesz wydalony z bloga.
Bardzo niski - piszesz opowiadanie, ale dopiero po upomnieniu od admina, pojawiasz się na chacie, ale rzadko.
Niski - piszesz opowiadania, ale niezbyt często, pojawiasz się od czasu do czasu na chacie.
Średni - piszesz opowiadania w terminie, pojawiasz się na chacie.
Wysoki - bierzesz udział w eventach, piszesz na chacie, rozwiązujesz zadania, piszesz regularnie.
Bardzo wysoki - piszesz często, pojawiasz się na chacie, bierzesz udział w eventach, promujesz bloga, godnie go reprezentujesz, zostajesz awansowany na VIPa.
Tytuł: "Stanęliśmy teraz na krawędzi, gdzie się spotyka nadzieja z rozpaczą; wahając się, na pewno runiemy w przepaść."
John Ronald Reuel Tolkien – Powrót Króla
*Przemiana: --
Krytyczny - nie piszesz nic i nie pojawiasz się na chacie, zostajesz wydalony z bloga.
Bardzo niski - piszesz opowiadanie, ale dopiero po upomnieniu od admina, pojawiasz się na chacie, ale rzadko.
Niski - piszesz opowiadania, ale niezbyt często, pojawiasz się od czasu do czasu na chacie.
Średni - piszesz opowiadania w terminie, pojawiasz się na chacie.
Wysoki - bierzesz udział w eventach, piszesz na chacie, rozwiązujesz zadania, piszesz regularnie.
Bardzo wysoki - piszesz często, pojawiasz się na chacie, bierzesz udział w eventach, promujesz bloga, godnie go reprezentujesz, zostajesz awansowany na VIPa.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
John Ronald Reuel Tolkien – Powrót Króla
"Idę swoją własną drogą, możliwe jednak, że wasza droga przez jakiś czas będzie równoległa do mojej."
John Ronald Reuel Tolkien – Władca Pierścieni
"- Wiele jest na świecie dziwnych przypadków - odparł Mithrandir - i często pomoc przychodzi z ręki słabej istoty, gdy Mędrcy zawodzą."
John Ronald Reuel Tolkien – Silmarillion
"Opowieść trzeba opowiedzieć, bo inaczej nie będzie opowieścią, a mimo to najbardziej poruszające są opowieści nieopowiedziane."
John Ronald Reuel Tolkien – Listy
"Dziwna rzecz: o tym, co najlepsze, i o dniach najmilej spędzonych niewiele się ma do opowiadania, a słuchanie o tym nie tak bawi słuchacza; za to o rzeczach przykrych, niepokojących czy wręcz groźnych można opowiadać wspaniałe historie i starczy tematu na długo."
John Ronald Reuel Tolkien – Hobbit, czyli tam i z powrotem
Tytuł: "Stanęliśmy teraz na krawędzi, gdzie się spotyka nadzieja z rozpaczą; wahając się, na pewno runiemy w przepaść."
John Ronald Reuel Tolkien – Powrót Króla
John Ronald Reuel Tolkien – Powrót Króla
Zdjęcie: https://img14.deviantart.net/0250/i/2013/077/b/f/tde___arya_ref_by_taravia-d5yc8qd.png
https://img04.deviantart.net/e266/i/2014/254/a/d/lost_in_the_echo_by_haunthid-d7ysz1s.png
https://img04.deviantart.net/e266/i/2014/254/a/d/lost_in_the_echo_by_haunthid-d7ysz1s.png
*Przemiana: https://pre08.deviantart.net/ac1d/th/pre/f/2017/188/b/6/forlorn_by_jademere-dbfhfi7.jpg
Autor: Taravia / Haunthid [wilk] JadeMere [tygrys]
Godność: Zwie się Aria.
Ksywki: Ma wystarczające krótkie imię, by nikt nie odczuwał potrzeby skracania go oraz dość ładne, by nikt nie musiał wymyślać pseudonimów. Mimo to, czasami mówią o niej Biały Tygrys lub Ice Cat (Lodowy Kot).
Płeć: Wadera, co dość łatwo poznać po jej sylwetce. Po przemianie jest kotką, tygrysicą, samicą. Jeśli jednak ktoś się pomyli, nie będzie wyprowadzać z błędu, czekając na chwilę, gdy będzie ową pomyłkę mogła wykorzystać na swoją korzyść.
Wiek: Rok
Rasa: Vulferos/Eoring
Specjalizacja:
❄ Sztuka Kamuflażu & Bezszelestne Poruszanie Się
❄ Pływanie
❄
❄
❄
❄ Sztuka Kamuflażu & Bezszelestne Poruszanie Się
❄ Pływanie
❄
❄
❄
Osobowość:
Aria to buntowniczka. Każdy kto miał z nią styczność choćby przez chwilę, może to potwierdzić. Wadera uważa za swój punkt honoru robienie wszystkim na przekór, a posłuszeństwo czy też podporządkowanie się starszym i wyższym rangą wilkom, zdaje się być dla niej czarną magią. Niektórzy nawet wysunęli teorię, jakoby wadera utknęła psychicznie w okresie młodzieńczego buntu, jakby nadal była dorastającym szczeniątkiem, a nie dorosłą wilczycą. Mają w tym odrobinę racji, gdyż Aria zdaje się testować na ile może sobie pozwolić i gdzie leży granica w poszczególnych zachowaniach. Robi wszystkim na przekór, często łamiąc ustalone wcześniej reguły i zasady oraz wystawia na próbę cierpliwość wilków, które mają to nieszczęście z nią przebywać. Zachowywała się tak od urodzenia, choć gdy była zupełnie mała, jej natura buntowniczki nie była aż tak bardzo wkurzająca. Raczej uważano to za coś słodkiego i rozczulającego. Defekt ten, nasilał się wraz z wiekiem, a gdy młoda weszła w okres dorastania, była wręcz nie do zniesienia. Dopiero trochę później, jej "wewnętrzny buntownik" stracił trochę na ostrości, aczkolwiek nadal w niej siedzi po dziś dzień. Nie oznacza to jednak, że biała świadomie popełnia błędy, albo stara się wszystko skomplikować, gdyż musi buntować się "dla zasady". Nie, to tak nie działa. Nie u niej. Wystarczy nie naciskać zbyt mocno, mówić zrozumiale i z sensem, a przy tym dać białej konkretne zadanie do wykonania - postawić przed nią jakiś cel. Potrafi przyjąć cudze rozkazy i z radością je wypełnić, a praca zespołowa nie jest jej obca - wręcz przeciwnie - całkiem dobrze pracuje jej się z innymi wilkami. Wystarczy jej tylko nie prowokować, a zyska się całkiem porządnego podwładnego. Jednakże skłonność do buntu pociąga za sobą inne cechy, które również trzeba umiejętnie obrócić na swoją korzyść, gdyż niekontrolowane mogą stanowić problem. Duży problem. Aria gdy jest pewna, iż ma rację, nie da się zbyt łatwo przekonać do tego, że się myli. W takiej sytuacji ma też duże trudności z przejściem na kompromis. Wadera uwielbia stawiać na swoim, choć nie robi tego aż tak często jak niektórzy mogli by przypuszczać. Jednakże gdy już do tego dojdzie, będzie bronić własnych przekonań niczym kocia mama swoich młodych. I to równie skutecznie. A przy tym będzie uparta niczym osioł, a nawet bardziej, gdyż niewiele wilków może się z nią równać pod tym względem. Od razu uprzedzam, że naciskanie, przymus, szantaż, a nawet przekonywanie jej za pomocą siły nie zdadzą egzaminu. Nic tymi sposobami nie wskórasz, a wręcz jeszcze bardziej podsycisz wszystkie jej wyżej wymienione cechy, przez co biała może ogłuchnąć na głos rozsądku, który gdzieś tam w niej czasem się odzywa. O wiele lepszym wyjściem jest spokojne przekonanie jej, podanie argumentów, czy po prostu pokazanie wizji dobrej zabawy, adrenaliny lub dreszczyku emocji, połączonych z szansą wykazania się. Paradoksalnie, Aria lubi być doceniana, lubi gdy inni są z niej dumni, lubi gdy jej dowódca jest z jej pracy zadowolony. Chciałaby innych uszczęśliwiać, czuć się potrzebną, jak taki dobry duszek. Niestety z jej trudnym charakterkiem jest to bardzo trudne, by nie rzec, niemożliwe.
Mówi się, że małe jest wredne. Błękitnooka rzeczywiście jest mała, ale bardzo rzadko z jej pyszczka padają wredne, chamskie komentarze lub słowa pełne zawiści, przesycone jadem skamieniałego serca. Słowne ataki nie są w jej stylu, nie ma ciętego języka, ani nie należy do wilków wygadanych. Czasem tylko powie to, co jej ślina na język przyniesie, zamiast wpierw się zastanowić nad konsekwencjami. Jest bowiem impulsywna. Kocha szybkie działanie i wszystko chciała by zrobić już, teraz, zaraz, miast czekać na odpowiednią do tego chwilę. Często najpierw robi, potem myśli. I nie znosi krytyki takiego postępowania.
Jest konkretna i prostolinijna; ceni sobie uczciwość, szczerość, brak kłamstw i wykrętów, sama stara się kierować właśnie tymi cechami. Nie lubi dużej ilości słów, pustego gadania, powolnego przechodzenia do tematu. Jej zdaniem należy mówić prosto z mostu, nawet jeśli może to kogoś zranić. Ceni konkretne, rzeczowe przekazywanie informacji.
Aria to waleczna wadera, niestroniąca od rozlewu krwi. Sama bardzo rzadko powoduje sytuacje konfliktowe, lecz gdy tylko ktoś zapędzi się za daleko, biała nie będzie starać się załagodzić sytuacji czy rozluźnić atmosfery, a wręcz doleje oliwy do ognia. Nie da sobie w kaszę dmuchać. Jest niezwykle dumna, lekko arogancka i odważna, gotowa bronić swojego honoru, bez względu na to kto jest jej przeciwnikiem. Obije mordę każdemu: waderze, basiorowi, szczeniakowi, starszyźnie, omedze, alfie, własnemu dowódcy... Kiedy wpadnie w złość (o co nietrudno), ma lekkie problemy z logicznym myśleniem; normalnie nie próbuje podważać cudzego autorytetu, ale wkurzona będzie skakać do oczu nawet przywódcy, który za takie zachowanie może wyrzucić ją z Azylu na zbity pysk. I później będzie jej głupio, że zachowała się tak dziecinnie. Może nawet przeprosi.
Warto też dodać, że jest istotką niezwykle terytorialną i biada temu, kto bez pozwolenia naruszy jej rewir. Nieproszeni goście w jej jaskini muszą liczyć się z bardzo wściekłą białą kulką, która gotowa jest wyrwać im ogony i wepchnąć głęboko do gardła. Lepiej więc nie wchodzić bez pukania. Podobnie reaguje na obce wilki, naruszające tereny jej sfory. Najpierw atakuje, później zadaje pytania.
Cóż... to taki typowy choleryk - pobudliwa, przejawiająca tendencje do rywalizacji, dążenia do bycia najlepszym i osiągania wysokich wyników. W sytuacjach wymagających działania i szybkich decyzji zaangażuje się w natychmiastową akcję i szukanie rozwiązań. Silnie przeżywa emocje, posiada dużo energii życiowej oraz jest bardzo aktywna. Od innych oczekuje współpracy i uznania dla swojej ciężkiej pracy. Nie lubi się mylić, a jeszcze bardziej przegrywać. Irytują ją wilki, które wytykają jej błędy (nawet kiedy mają rację).
Jest też waderą lekko szaloną, uwielbiającą śmiech i dobrą zabawę, lecz niezbyt przepadającą za wielkimi imprezami i tłumami obcych wilków. Chętnie wybierze się na poszukiwanie przygód z jakimś sympatycznym osobnikiem, albo i niesympatycznym, jeśli będzie wyjątkowo zdesperowana. Uwielbia straszyć innych, szczególnie tych, którzy będą piszczeć, gdy nagle wyskoczy zza krzaka z głośnym "Buu!" oraz jeśli będą drżeć słuchając jej mrożących krew w żyłach opowieści. Oczywiście w nocy przy ognisku, w towarzystwie czających się między kurhanami cieni.
Jest całkiem inteligentną bestią, której nie brakuje sprytu. Jednakże przez swoją naturę, często brana jest za głupią smarkulę, która nie ma o niczym pojęcia. Faktycznie, brak jej doświadczenia - w końcu je zdobywa się wraz z wiekiem, a ona jest młodziutką waderą, aczkolwiek biała bardzo szybko się uczy, szczególnie tego co może wykorzystać na swoją korzyść. Jedną z tych nauk, jest świadomość, iż lekceważenie przeciwnika jest sporym błędem, który może prowadzić do spektakularnej klęski. Tak więc Aria nie ma zamiaru nikogo wyprowadzać z błędu, iż wcale nie jest taka nieporadna, głupia i bezbronna, jak to innym się wydaje. Niech sobie myślą i mówią co chcą. Aria nie wychyla się i nie ujawnia, puki nie nadejdzie odpowiedni moment by to zrobić. Niech jej nie doceniają, będzie większe zaskoczenie, jak okaże się, że nie są wszechwiedzący. Jak pokaże, że wszyscy się mylili.
Co do obcych, Aria nie obdarza wszystkich kredytem zaufania, nie wierzy też w to, iż każdy jest dobry bądź nie zechce jej skrzywdzić. W towarzystwie nieznajomych pozostaje czujna, choć nie spięta czy zestresowana. Nie jest otwartą na nowe znajomości sangwiniczką, woli stare przyjaźnie, które z wielką dbałością pielęgnuje. Jeśli zdobędziesz jej lojalność, będzie w stanie poświęcić dla ciebie życie i tylko twoja zdrada będzie w stanie to zmienić. Nigdy nie wybaczy wbicia noża w plecy. Może się zemścić, ale nie musi. Jednakże nie odzyskasz już jej zaufania.
Nigdy.
Należy również dodać, iż Aria mimo tego, że ogólnie jest "dobra", nie jest chodzącym aniołkiem, miłym i sympatycznym, który wyciąga pomocną łapę do każdego potrzebującego. Rzadko kiedy rusza ją widok łez, smutnych pyszczków czy krwi. I jeśli nie jesteś jej przyjacielem lub chociaż miłym znajomym, to szara prędzej dobije niż pomoże.
Aria to buntowniczka. Każdy kto miał z nią styczność choćby przez chwilę, może to potwierdzić. Wadera uważa za swój punkt honoru robienie wszystkim na przekór, a posłuszeństwo czy też podporządkowanie się starszym i wyższym rangą wilkom, zdaje się być dla niej czarną magią. Niektórzy nawet wysunęli teorię, jakoby wadera utknęła psychicznie w okresie młodzieńczego buntu, jakby nadal była dorastającym szczeniątkiem, a nie dorosłą wilczycą. Mają w tym odrobinę racji, gdyż Aria zdaje się testować na ile może sobie pozwolić i gdzie leży granica w poszczególnych zachowaniach. Robi wszystkim na przekór, często łamiąc ustalone wcześniej reguły i zasady oraz wystawia na próbę cierpliwość wilków, które mają to nieszczęście z nią przebywać. Zachowywała się tak od urodzenia, choć gdy była zupełnie mała, jej natura buntowniczki nie była aż tak bardzo wkurzająca. Raczej uważano to za coś słodkiego i rozczulającego. Defekt ten, nasilał się wraz z wiekiem, a gdy młoda weszła w okres dorastania, była wręcz nie do zniesienia. Dopiero trochę później, jej "wewnętrzny buntownik" stracił trochę na ostrości, aczkolwiek nadal w niej siedzi po dziś dzień. Nie oznacza to jednak, że biała świadomie popełnia błędy, albo stara się wszystko skomplikować, gdyż musi buntować się "dla zasady". Nie, to tak nie działa. Nie u niej. Wystarczy nie naciskać zbyt mocno, mówić zrozumiale i z sensem, a przy tym dać białej konkretne zadanie do wykonania - postawić przed nią jakiś cel. Potrafi przyjąć cudze rozkazy i z radością je wypełnić, a praca zespołowa nie jest jej obca - wręcz przeciwnie - całkiem dobrze pracuje jej się z innymi wilkami. Wystarczy jej tylko nie prowokować, a zyska się całkiem porządnego podwładnego. Jednakże skłonność do buntu pociąga za sobą inne cechy, które również trzeba umiejętnie obrócić na swoją korzyść, gdyż niekontrolowane mogą stanowić problem. Duży problem. Aria gdy jest pewna, iż ma rację, nie da się zbyt łatwo przekonać do tego, że się myli. W takiej sytuacji ma też duże trudności z przejściem na kompromis. Wadera uwielbia stawiać na swoim, choć nie robi tego aż tak często jak niektórzy mogli by przypuszczać. Jednakże gdy już do tego dojdzie, będzie bronić własnych przekonań niczym kocia mama swoich młodych. I to równie skutecznie. A przy tym będzie uparta niczym osioł, a nawet bardziej, gdyż niewiele wilków może się z nią równać pod tym względem. Od razu uprzedzam, że naciskanie, przymus, szantaż, a nawet przekonywanie jej za pomocą siły nie zdadzą egzaminu. Nic tymi sposobami nie wskórasz, a wręcz jeszcze bardziej podsycisz wszystkie jej wyżej wymienione cechy, przez co biała może ogłuchnąć na głos rozsądku, który gdzieś tam w niej czasem się odzywa. O wiele lepszym wyjściem jest spokojne przekonanie jej, podanie argumentów, czy po prostu pokazanie wizji dobrej zabawy, adrenaliny lub dreszczyku emocji, połączonych z szansą wykazania się. Paradoksalnie, Aria lubi być doceniana, lubi gdy inni są z niej dumni, lubi gdy jej dowódca jest z jej pracy zadowolony. Chciałaby innych uszczęśliwiać, czuć się potrzebną, jak taki dobry duszek. Niestety z jej trudnym charakterkiem jest to bardzo trudne, by nie rzec, niemożliwe.
Mówi się, że małe jest wredne. Błękitnooka rzeczywiście jest mała, ale bardzo rzadko z jej pyszczka padają wredne, chamskie komentarze lub słowa pełne zawiści, przesycone jadem skamieniałego serca. Słowne ataki nie są w jej stylu, nie ma ciętego języka, ani nie należy do wilków wygadanych. Czasem tylko powie to, co jej ślina na język przyniesie, zamiast wpierw się zastanowić nad konsekwencjami. Jest bowiem impulsywna. Kocha szybkie działanie i wszystko chciała by zrobić już, teraz, zaraz, miast czekać na odpowiednią do tego chwilę. Często najpierw robi, potem myśli. I nie znosi krytyki takiego postępowania.
Jest konkretna i prostolinijna; ceni sobie uczciwość, szczerość, brak kłamstw i wykrętów, sama stara się kierować właśnie tymi cechami. Nie lubi dużej ilości słów, pustego gadania, powolnego przechodzenia do tematu. Jej zdaniem należy mówić prosto z mostu, nawet jeśli może to kogoś zranić. Ceni konkretne, rzeczowe przekazywanie informacji.
Aria to waleczna wadera, niestroniąca od rozlewu krwi. Sama bardzo rzadko powoduje sytuacje konfliktowe, lecz gdy tylko ktoś zapędzi się za daleko, biała nie będzie starać się załagodzić sytuacji czy rozluźnić atmosfery, a wręcz doleje oliwy do ognia. Nie da sobie w kaszę dmuchać. Jest niezwykle dumna, lekko arogancka i odważna, gotowa bronić swojego honoru, bez względu na to kto jest jej przeciwnikiem. Obije mordę każdemu: waderze, basiorowi, szczeniakowi, starszyźnie, omedze, alfie, własnemu dowódcy... Kiedy wpadnie w złość (o co nietrudno), ma lekkie problemy z logicznym myśleniem; normalnie nie próbuje podważać cudzego autorytetu, ale wkurzona będzie skakać do oczu nawet przywódcy, który za takie zachowanie może wyrzucić ją z Azylu na zbity pysk. I później będzie jej głupio, że zachowała się tak dziecinnie. Może nawet przeprosi.
Warto też dodać, że jest istotką niezwykle terytorialną i biada temu, kto bez pozwolenia naruszy jej rewir. Nieproszeni goście w jej jaskini muszą liczyć się z bardzo wściekłą białą kulką, która gotowa jest wyrwać im ogony i wepchnąć głęboko do gardła. Lepiej więc nie wchodzić bez pukania. Podobnie reaguje na obce wilki, naruszające tereny jej sfory. Najpierw atakuje, później zadaje pytania.
Cóż... to taki typowy choleryk - pobudliwa, przejawiająca tendencje do rywalizacji, dążenia do bycia najlepszym i osiągania wysokich wyników. W sytuacjach wymagających działania i szybkich decyzji zaangażuje się w natychmiastową akcję i szukanie rozwiązań. Silnie przeżywa emocje, posiada dużo energii życiowej oraz jest bardzo aktywna. Od innych oczekuje współpracy i uznania dla swojej ciężkiej pracy. Nie lubi się mylić, a jeszcze bardziej przegrywać. Irytują ją wilki, które wytykają jej błędy (nawet kiedy mają rację).
Jest też waderą lekko szaloną, uwielbiającą śmiech i dobrą zabawę, lecz niezbyt przepadającą za wielkimi imprezami i tłumami obcych wilków. Chętnie wybierze się na poszukiwanie przygód z jakimś sympatycznym osobnikiem, albo i niesympatycznym, jeśli będzie wyjątkowo zdesperowana. Uwielbia straszyć innych, szczególnie tych, którzy będą piszczeć, gdy nagle wyskoczy zza krzaka z głośnym "Buu!" oraz jeśli będą drżeć słuchając jej mrożących krew w żyłach opowieści. Oczywiście w nocy przy ognisku, w towarzystwie czających się między kurhanami cieni.
Jest całkiem inteligentną bestią, której nie brakuje sprytu. Jednakże przez swoją naturę, często brana jest za głupią smarkulę, która nie ma o niczym pojęcia. Faktycznie, brak jej doświadczenia - w końcu je zdobywa się wraz z wiekiem, a ona jest młodziutką waderą, aczkolwiek biała bardzo szybko się uczy, szczególnie tego co może wykorzystać na swoją korzyść. Jedną z tych nauk, jest świadomość, iż lekceważenie przeciwnika jest sporym błędem, który może prowadzić do spektakularnej klęski. Tak więc Aria nie ma zamiaru nikogo wyprowadzać z błędu, iż wcale nie jest taka nieporadna, głupia i bezbronna, jak to innym się wydaje. Niech sobie myślą i mówią co chcą. Aria nie wychyla się i nie ujawnia, puki nie nadejdzie odpowiedni moment by to zrobić. Niech jej nie doceniają, będzie większe zaskoczenie, jak okaże się, że nie są wszechwiedzący. Jak pokaże, że wszyscy się mylili.
Co do obcych, Aria nie obdarza wszystkich kredytem zaufania, nie wierzy też w to, iż każdy jest dobry bądź nie zechce jej skrzywdzić. W towarzystwie nieznajomych pozostaje czujna, choć nie spięta czy zestresowana. Nie jest otwartą na nowe znajomości sangwiniczką, woli stare przyjaźnie, które z wielką dbałością pielęgnuje. Jeśli zdobędziesz jej lojalność, będzie w stanie poświęcić dla ciebie życie i tylko twoja zdrada będzie w stanie to zmienić. Nigdy nie wybaczy wbicia noża w plecy. Może się zemścić, ale nie musi. Jednakże nie odzyskasz już jej zaufania.
Nigdy.
Należy również dodać, iż Aria mimo tego, że ogólnie jest "dobra", nie jest chodzącym aniołkiem, miłym i sympatycznym, który wyciąga pomocną łapę do każdego potrzebującego. Rzadko kiedy rusza ją widok łez, smutnych pyszczków czy krwi. I jeśli nie jesteś jej przyjacielem lub chociaż miłym znajomym, to szara prędzej dobije niż pomoże.
Aparycja: Aria to niewielka wadera, mierząca zaledwie 59 cm w kłębie. Niektórzy złośliwie nazywają ją "Mini Wilkiem", gdyż brakuje jej jednego centymetra do normalnej, najniższej wielkości. Jak można się domyśleć, nabawiła się kompleksów na tym punkcie i zamiast doceniać swój wzrost i zalety które ze sobą niesie, ona marzy o 90 centymetrach i posturze napakowanego basiora. Posiada zgrabną, zwinną sylwetkę wpisującą się w prostokąt.
Aria to niewielka wadera, złośliwie nazywana "Mini Wilkiem". Jest jedną z najmniejszych wader, aczkolwiek nie jest aż tak mała by można pomylić ją ze szczeniakiem. Biała porusza się z gracją, pewnym krokiem z wysoko uniesioną głową. Ma tak zwane "kocie ruchy", które dodają jej uroku, jak i sprawiają, że podczas walki wygląda jakby tańczyła taniec śmierci. Wadera ta dysponuje gęstym futrem o ślicznej kremowo - piaskowej barwie. Rzeczywiście, taki kolor utrudnia polowanie w zielonym lesie czy łące, ale za to ułatwia kamuflowanie się jesienią wśród liści, bądź też podczas gorących dni, gdy trawa wysycha. Jest ono dłuższe na klatce piersiowej, szyi, karku, głowie oraz tworzy piękną kitę z ogona. Właśnie ta charakterystyczna kita, jest jakby znakiem rozpoznawczym Alice. Wielka, długa i puszysta, a przy tym mocna i wytrzymała, z jasnym pędzelkiem na końcu. Wadera może się nią nakryć, gdy jest jej zimno. Ogon nie służy jej jednak tylko do ozdoby i wygody - gdyby przeciwnik chciał ją zranić i ugryzł by ogon, nażarł by się samych kłaków. Tak, dotarcie do skóry przez sierść jest naprawdę trudnym zadaniem. Z tego powodu można śmiało stwierdzić, że kita jest najbardziej opancerzoną częścią ciała alfy. Wadera posiada czarne znamię na prawej łapie, które wygląda jak jakiś wzór albo osobliwy tatuaż. Do kompletu Alice dostała różowe poduszeczki łap wraz z różowym noskiem, jasne pazury i śnieżnobiałe zęby. Efekt dopełniają kocie oczy o barwie czerwieni, która lekko wpada w róż
Aria to niewielka wadera, złośliwie nazywana "Mini Wilkiem". Jest jedną z najmniejszych wader, aczkolwiek nie jest aż tak mała by można pomylić ją ze szczeniakiem. Biała porusza się z gracją, pewnym krokiem z wysoko uniesioną głową. Ma tak zwane "kocie ruchy", które dodają jej uroku, jak i sprawiają, że podczas walki wygląda jakby tańczyła taniec śmierci. Wadera ta dysponuje gęstym futrem o ślicznej kremowo - piaskowej barwie. Rzeczywiście, taki kolor utrudnia polowanie w zielonym lesie czy łące, ale za to ułatwia kamuflowanie się jesienią wśród liści, bądź też podczas gorących dni, gdy trawa wysycha. Jest ono dłuższe na klatce piersiowej, szyi, karku, głowie oraz tworzy piękną kitę z ogona. Właśnie ta charakterystyczna kita, jest jakby znakiem rozpoznawczym Alice. Wielka, długa i puszysta, a przy tym mocna i wytrzymała, z jasnym pędzelkiem na końcu. Wadera może się nią nakryć, gdy jest jej zimno. Ogon nie służy jej jednak tylko do ozdoby i wygody - gdyby przeciwnik chciał ją zranić i ugryzł by ogon, nażarł by się samych kłaków. Tak, dotarcie do skóry przez sierść jest naprawdę trudnym zadaniem. Z tego powodu można śmiało stwierdzić, że kita jest najbardziej opancerzoną częścią ciała alfy. Wadera posiada czarne znamię na prawej łapie, które wygląda jak jakiś wzór albo osobliwy tatuaż. Do kompletu Alice dostała różowe poduszeczki łap wraz z różowym noskiem, jasne pazury i śnieżnobiałe zęby. Efekt dopełniają kocie oczy o barwie czerwieni, która lekko wpada w róż
*Powiązania: Wypisz tutaj postaci, z którymi twój bohater jest związany. Za zgodą właścicieli innych postaci mogą to być członkowie bloga lub twoje własne NPC uwzględnione w historii bohatera.
*Zauroczenie: Wpisujesz imię postaci w której twój bohater jest zadurzony. W późniejszej fazie punkty zauroczenie może zmienić się na partner.
Statystyka: Do rozdania masz 200 punktów (administracja posiada 300) na:
Równowaga: 50 Strategia: 30 Spryt: 50 Zwinność: 50 Siła: 20
*Inne zdjęcia: Będą one rozmieszczone po całym formularzu, lub w tym podpunkcie. Jeżeli chcesz, aby były umieszczone w formularzu linki umieść w gwiazdkach *przykład linku*. Jeżeli chcesz tylko do podpunktu umieszczaj je w nawiasie ([Tytuł linku]przykład linku).
Informacje:
> Uwielbia "poprawiać" innym humor swoimi pesymistycznymi wypowiedziami.
> Uwielbia "poprawiać" innym humor swoimi pesymistycznymi wypowiedziami.
Łup: Wpisujesz po prostu rzeczy które twoja postać posiada. Na początku masz tylko jedną, ale z czasem możesz zdobyć więcej. Łup dzieli się na:
Przedmioty: <wpisujesz swój przedmiot>
Monety: <wpisujesz: 50$>
Ocena: Na początku posiadasz: Pochwały 0/0 Upomnienia
Stopień Aktywności: Co miesiąc odbywają się aktualizacje i ocena każdego członka Możesz mieć stopień:
Steruje: Twój login z howrse, lub e-mail. Możesz pozostać anonimowy.
Tekst: Krótki tekścik, podsumowujący charakter twojej postaci. Można powiedzieć - bardzo ogólny skrót twojej postaci. Najlepiej pisać go na końcu. Tekst ten zostanie umieszczony w zakładce i będzie jakby.. wstępem do twojego wilka. Dopuszczalna ilość słów to 100! Prosiłbym też wysilić się na coś więcej, niż tylko dwa wyrazy!
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Tytuł: "Stanęliśmy teraz na krawędzi, gdzie się spotyka nadzieja z rozpaczą; wahając się, na pewno runiemy w przepaść."
John Ronald Reuel Tolkien – Powrót Króla
Zdjęcie: https://orig13.deviantart.net/4bf1/f/2012/134/8/4/tiger___forlorn_by_rukifox-d4zs3e4.png
Autor: RukiFox
Godność: Zwie się Java.
Ksywki: Ma wystarczające krótkie imię, by nikt nie odczuwał potrzeby skracania go oraz dość ładne, by nikt nie musiał wymyślać pseudonimów. Czasami jednak zdarza się, że ktoś mówi na niego Jav albo Czarnopręgi.
Płeć: Basior, co dość łatwo poznać po jego sylwetce.
Wiek: 2 lata
Rasa: Vulferos
*Magia: Wymyślasz tutaj trzy moce, dla swojego wilka, jeżeli jego rasa to Vulferos. Niedozwolone moce to wskrzeszanie, wywoływanie trzęsień ziemi, zabijanie dotykiem, czy zmiennokształtność (która jest przepisana drugiej rasie). Prosiłabym stworzyć moce, które posiadają ograniczenia!
❄ Mentalna Tarcza ❄ Jej umysł otacza coś w rodzaju niematerialnej bariery, dzięki której szara jest odporna na wszelkie mentalne ataki. Nikt nie dostanie się do jej umysłu, bez względu na to w jaki sposób będzie chciał to zrobić; nikt nie ześle jej koszmarów sennych, nie będzie grzebał w myślach, wspomnieniach, nie będzie siać zgubnych myśli w jej głowie, nie będzie mógł posługiwać się telepatią itp. itd. Aria jest w stanie rozciągnąć tę barierę na inne zwierzęta (nie tylko wilki), pod warunkiem, że je widzi i nie znajdują się dalej niż dwa metry od niej. Rozciąganie bariery bardzo ją męczy, więc rzadko z tego korzysta.
❄ Telekineza ❄ Wadera jest w stanie poruszać przedmiotami siłą woli, które znajdują się w zasięgu jej wzroku. Może dowolnie nimi poruszać, dzięki czemu jest w stanie np. coś napisać, otworzyć książkę, walczyć nożem etc. Im większy i cięższy przedmiot, tym trudniej jest jej na niego wpłynąć, a nadanie mu większej prędkości bardzo ją męczy. Nie jest też w stanie poruszać przedmiotami bardzo ciężkimi. Może za to poruszać wieloma, lekkimi przedmiotami naraz.
❄ Pirokineza ❄
❄ Mentalna Tarcza ❄ Jej umysł otacza coś w rodzaju niematerialnej bariery, dzięki której szara jest odporna na wszelkie mentalne ataki. Nikt nie dostanie się do jej umysłu, bez względu na to w jaki sposób będzie chciał to zrobić; nikt nie ześle jej koszmarów sennych, nie będzie grzebał w myślach, wspomnieniach, nie będzie siać zgubnych myśli w jej głowie, nie będzie mógł posługiwać się telepatią itp. itd. Aria jest w stanie rozciągnąć tę barierę na inne zwierzęta (nie tylko wilki), pod warunkiem, że je widzi i nie znajdują się dalej niż dwa metry od niej. Rozciąganie bariery bardzo ją męczy, więc rzadko z tego korzysta.
❄ Telekineza ❄ Wadera jest w stanie poruszać przedmiotami siłą woli, które znajdują się w zasięgu jej wzroku. Może dowolnie nimi poruszać, dzięki czemu jest w stanie np. coś napisać, otworzyć książkę, walczyć nożem etc. Im większy i cięższy przedmiot, tym trudniej jest jej na niego wpłynąć, a nadanie mu większej prędkości bardzo ją męczy. Nie jest też w stanie poruszać przedmiotami bardzo ciężkimi. Może za to poruszać wieloma, lekkimi przedmiotami naraz.
❄ Pirokineza ❄
Specjalizacja: Czyli talenty i zainteresowania twojej postaci. Możesz się tutaj rozpisać, w czym jest dobra, jednak można tutaj wymienić do pięciu specjalizacji. Wiadomo, nikt nie jest dobry we wszystkim i swoje słabsze strony też mieć musi.
❄ Sztuka Kamuflażu & Bezszelestne Poruszanie Się
❄
❄
❄
❄
❄ Sztuka Kamuflażu & Bezszelestne Poruszanie Się
❄
❄
❄
❄
Osobowość:
Aria to buntowniczka. Każdy kto miał z nią styczność choćby przez chwilę, może to potwierdzić. Wadera uważa za swój punkt honoru robienie wszystkim na przekór, a posłuszeństwo czy też podporządkowanie się starszym i wyższym rangą wilkom, zdaje się być dla niej czarną magią. Niektórzy nawet wysunęli teorię, jakoby wadera utknęła psychicznie w okresie młodzieńczego buntu, jakby nadal była dorastającym szczeniątkiem, a nie dorosłą wilczycą. Mają w tym odrobinę racji, gdyż Aria zdaje się testować na ile może sobie pozwolić i gdzie leży granica w poszczególnych zachowaniach. Robi wszystkim na przekór, często łamiąc ustalone wcześniej reguły i zasady oraz wystawia na próbę cierpliwość wilków, które mają to nieszczęście z nią przebywać. Zachowywała się tak od urodzenia, choć gdy była zupełnie mała, jej natura buntowniczki nie była aż tak bardzo wkurzająca. Raczej uważano to za coś słodkiego i rozczulającego. Defekt ten, nasilał się wraz z wiekiem, a gdy młoda weszła w okres dorastania, była wręcz nie do zniesienia. Dopiero trochę później, jej "wewnętrzny buntownik" stracił trochę na ostrości, aczkolwiek nadal w niej siedzi po dziś dzień. Nie oznacza to jednak, że szara świadomie popełnia błędy, albo stara się wszystko skomplikować, gdyż musi buntować się "dla zasady". Nie, to tak nie działa. Nie u niej. Wystarczy nie naciskać zbyt mocno, mówić zrozumiale i z sensem, a przy tym dać szarej konkretne zadanie do wykonania - postawić przed nią jakiś cel. Potrafi przyjąć cudze rozkazy i z radością je wypełnić, a praca zespołowa nie jest jej obca - wręcz przeciwnie - całkiem dobrze pracuje jej się z innymi wilkami. Wystarczy jej tylko nie prowokować, a zyska się całkiem porządnego podwładnego. Jednakże skłonność do buntu pociąga za sobą inne cechy, które również trzeba umiejętnie obrócić na swoją korzyść, gdyż niekontrolowane mogą stanowić problem. Duży problem. Aria gdy jest pewna, iż ma rację, nie da się zbyt łatwo przekonać do tego, że się myli. W takiej sytuacji ma też duże trudności z przejściem na kompromis. Wadera uwielbia stawiać na swoim, choć nie robi tego aż tak często jak niektórzy mogli by przypuszczać. Jednakże gdy już do tego dojdzie, będzie bronić własnych przekonań niczym kocia mama swoich młodych. I to równie skutecznie. A przy tym będzie uparta niczym osioł, a nawet bardziej, gdyż niewiele wilków może się z nią równać pod tym względem. Od razu uprzedzam, że naciskanie, przymus, szantaż, a nawet przekonywanie jej za pomocą siły nie zdadzą egzaminu. Nic tymi sposobami nie wskórasz, a wręcz jeszcze bardziej podsycisz wszystkie jej wyżej wymienione cechy, przez co szara może ogłuchnąć na głos rozsądku, który gdzieś tam w niej czasem się odzywa. O wiele lepszym wyjściem jest spokojne przekonanie jej, podanie argumentów, czy po prostu pokazanie wizji dobrej zabawy, adrenaliny lub dreszczyku emocji, połączonych z szansą wykazania się. Paradoksalnie, Aria lubi być doceniana, lubi gdy inni są z niej dumni, lubi gdy jej dowódca jest z jej pracy zadowolony. Chciałaby innych uszczęśliwiać, czuć się potrzebną, jak taki dobry duszek. Niestety z jej trudnym charakterkiem jest to bardzo trudne, by nie rzec, niemożliwe.
Mówi się, że małe jest wredne. Błękitnooka rzeczywiście jest mała, ale bardzo rzadko z jej pyszczka padają wredne, chamskie komentarze lub słowa pełne zawiści, przesycone jadem skamieniałego serca. Słowne ataki nie są w jej stylu, nie ma ciętego języka, ani nie należy do wilków wygadanych. Czasem tylko powie to, co jej ślina na język przyniesie, zamiast wpierw się zastanowić nad konsekwencjami. Jest bowiem impulsywna. Kocha szybkie działanie i wszystko chciała by zrobić już, teraz, zaraz, miast czekać na odpowiednią do tego chwilę. Często najpierw robi, potem myśli. I nie znosi krytyki takiego postępowania.
Jest konkretna i prostolinijna; ceni sobie uczciwość, szczerość, brak kłamstw i wykrętów, sama stara się kierować właśnie tymi cechami. Nie lubi dużej ilości słów, pustego gadania, powolnego przechodzenia do tematu. Jej zdaniem należy mówić prosto z mostu, nawet jeśli może to kogoś zranić. Ceni konkretne, rzeczowe przekazywanie informacji.
Aria to waleczna wadera, niestroniąca od rozlewu krwi. Sama bardzo rzadko powoduje sytuacje konfliktowe, lecz gdy tylko ktoś zapędzi się za daleko, szara nie będzie starać się załagodzić sytuacji czy rozluźnić atmosfery, a wręcz doleje oliwy do ognia. Nie da sobie w kaszę dmuchać. Jest niezwykle dumna, lekko arogancka i odważna, gotowa bronić swojego honoru, bez względu na to kto jest jej przeciwnikiem. Obije mordę każdemu: waderze, basiorowi, szczeniakowi, starszyźnie, omedze, alfie, własnemu dowódcy... Kiedy wpadnie w złość (o co nietrudno), ma lekkie problemy z logicznym myśleniem; normalnie nie próbuje podważać cudzego autorytetu, ale wkurzona będzie skakać do oczu nawet przywódcy, który za takie zachowanie może wyrzucić ją z Azylu na zbity pysk. I później będzie jej głupio, że zachowała się tak dziecinnie. Może nawet przeprosi.
Warto też dodać, że jest istotką niezwykle terytorialną i biada temu, kto bez pozwolenia naruszy jej rewir. Nieproszeni goście w jej jaskini muszą liczyć się z bardzo wściekłą szaro-białą kulką, która gotowa jest wyrwać im ogony i wepchnąć głęboko do gardła. Lepiej więc nie wchodzić bez pukania. Podobnie reaguje na obce wilki, naruszające tereny jej sfory. Najpierw atakuje, później zadaje pytania.
Cóż... to taki typowy choleryk - pobudliwa, przejawiająca tendencje do rywalizacji, dążenia do bycia najlepszym i osiągania wysokich wyników. W sytuacjach wymagających działania i szybkich decyzji zaangażuje się w natychmiastową akcję i szukanie rozwiązań. Silnie przeżywa emocje, posiada dużo energii życiowej oraz jest bardzo aktywna. Od innych oczekuje współpracy i uznania dla swojej ciężkiej pracy. Nie lubi się mylić, a jeszcze bardziej przegrywać. Irytują ją wilki, które wytykają jej błędy (nawet kiedy mają rację).
Jest też waderą lekko szaloną, uwielbiającą śmiech i dobrą zabawę, lecz niezbyt przepadającą za wielkimi imprezami i tłumami obcych wilków. Chętnie wybierze się na poszukiwanie przygód z jakimś sympatycznym wilkiem, albo i niesympatycznym, jeśli będzie wyjątkowo zdesperowana. Uwielbia straszyć innych, szczególnie tych, którzy będą piszczeć, gdy nagle wyskoczy zza krzaka z głośnym "Buu!" oraz jeśli będą drżeć słuchając jej mrożących krew w żyłach opowieści. Oczywiście w nocy przy ognisku, w towarzystwie czających się między kurhanami cieni.
Jest całkiem inteligentną bestią, której nie brakuje sprytu. Jednakże przez swoją naturę, często brana jest za głupią smarkulę, która nie ma o niczym pojęcia. Faktycznie, brak jej doświadczenia - w końcu je zdobywa się wraz z wiekiem, a ona jest młodziutką waderą, aczkolwiek szara bardzo szybko się uczy, szczególnie tego co może wykorzystać na swoją korzyść. Jedną z tych nauk, jest świadomość, iż lekceważenie przeciwnika jest sporym błędem, który może prowadzić do spektakularnej klęski. Tak więc Aria nie ma zamiaru nikogo wyprowadzać z błędu, iż wcale nie jest taka nieporadna, głupia i bezbronna, jak to innym się wydaje. Niech sobie myślą i mówią co chcą. Aria nie wychyla się i nie ujawnia, puki nie nadejdzie odpowiedni moment by to zrobić. Niech jej nie doceniają, będzie większe zaskoczenie, jak okaże się, że nie są wszechwiedzący. Jak pokaże, że wszyscy się mylili.
Co do obcych, Aria nie obdarza wszystkich kredytem zaufania, nie wierzy też w to, iż każdy jest dobry bądź nie zechce jej skrzywdzić. W towarzystwie nieznajomych pozostaje czujna, choć nie spięta czy zestresowana. Nie jest otwartą na nowe znajomości sangwiniczką, woli stare przyjaźnie, które z wielką dbałością pielęgnuje. Jeśli zdobędziesz jej lojalność, będzie w stanie poświęcić dla ciebie życie i tylko twoja zdrada będzie w stanie to zmienić. Nigdy nie wybaczy wbicia noża w plecy. Może się zemścić, ale nie musi. Jednakże nie odzyskasz już jej zaufania.
Nigdy.
Należy również dodać, iż Aria mimo tego, że ogólnie jest "dobra", nie jest chodzącym aniołkiem, miłym i sympatycznym, który wyciąga pomocną łapę do każdego potrzebującego. Rzadko kiedy rusza ją widok łez, smutnych pyszczków czy krwi. I jeśli nie jesteś jej przyjacielem lub chociaż miłym znajomym, to szara prędzej dobije niż pomoże.
Aria to buntowniczka. Każdy kto miał z nią styczność choćby przez chwilę, może to potwierdzić. Wadera uważa za swój punkt honoru robienie wszystkim na przekór, a posłuszeństwo czy też podporządkowanie się starszym i wyższym rangą wilkom, zdaje się być dla niej czarną magią. Niektórzy nawet wysunęli teorię, jakoby wadera utknęła psychicznie w okresie młodzieńczego buntu, jakby nadal była dorastającym szczeniątkiem, a nie dorosłą wilczycą. Mają w tym odrobinę racji, gdyż Aria zdaje się testować na ile może sobie pozwolić i gdzie leży granica w poszczególnych zachowaniach. Robi wszystkim na przekór, często łamiąc ustalone wcześniej reguły i zasady oraz wystawia na próbę cierpliwość wilków, które mają to nieszczęście z nią przebywać. Zachowywała się tak od urodzenia, choć gdy była zupełnie mała, jej natura buntowniczki nie była aż tak bardzo wkurzająca. Raczej uważano to za coś słodkiego i rozczulającego. Defekt ten, nasilał się wraz z wiekiem, a gdy młoda weszła w okres dorastania, była wręcz nie do zniesienia. Dopiero trochę później, jej "wewnętrzny buntownik" stracił trochę na ostrości, aczkolwiek nadal w niej siedzi po dziś dzień. Nie oznacza to jednak, że szara świadomie popełnia błędy, albo stara się wszystko skomplikować, gdyż musi buntować się "dla zasady". Nie, to tak nie działa. Nie u niej. Wystarczy nie naciskać zbyt mocno, mówić zrozumiale i z sensem, a przy tym dać szarej konkretne zadanie do wykonania - postawić przed nią jakiś cel. Potrafi przyjąć cudze rozkazy i z radością je wypełnić, a praca zespołowa nie jest jej obca - wręcz przeciwnie - całkiem dobrze pracuje jej się z innymi wilkami. Wystarczy jej tylko nie prowokować, a zyska się całkiem porządnego podwładnego. Jednakże skłonność do buntu pociąga za sobą inne cechy, które również trzeba umiejętnie obrócić na swoją korzyść, gdyż niekontrolowane mogą stanowić problem. Duży problem. Aria gdy jest pewna, iż ma rację, nie da się zbyt łatwo przekonać do tego, że się myli. W takiej sytuacji ma też duże trudności z przejściem na kompromis. Wadera uwielbia stawiać na swoim, choć nie robi tego aż tak często jak niektórzy mogli by przypuszczać. Jednakże gdy już do tego dojdzie, będzie bronić własnych przekonań niczym kocia mama swoich młodych. I to równie skutecznie. A przy tym będzie uparta niczym osioł, a nawet bardziej, gdyż niewiele wilków może się z nią równać pod tym względem. Od razu uprzedzam, że naciskanie, przymus, szantaż, a nawet przekonywanie jej za pomocą siły nie zdadzą egzaminu. Nic tymi sposobami nie wskórasz, a wręcz jeszcze bardziej podsycisz wszystkie jej wyżej wymienione cechy, przez co szara może ogłuchnąć na głos rozsądku, który gdzieś tam w niej czasem się odzywa. O wiele lepszym wyjściem jest spokojne przekonanie jej, podanie argumentów, czy po prostu pokazanie wizji dobrej zabawy, adrenaliny lub dreszczyku emocji, połączonych z szansą wykazania się. Paradoksalnie, Aria lubi być doceniana, lubi gdy inni są z niej dumni, lubi gdy jej dowódca jest z jej pracy zadowolony. Chciałaby innych uszczęśliwiać, czuć się potrzebną, jak taki dobry duszek. Niestety z jej trudnym charakterkiem jest to bardzo trudne, by nie rzec, niemożliwe.
Mówi się, że małe jest wredne. Błękitnooka rzeczywiście jest mała, ale bardzo rzadko z jej pyszczka padają wredne, chamskie komentarze lub słowa pełne zawiści, przesycone jadem skamieniałego serca. Słowne ataki nie są w jej stylu, nie ma ciętego języka, ani nie należy do wilków wygadanych. Czasem tylko powie to, co jej ślina na język przyniesie, zamiast wpierw się zastanowić nad konsekwencjami. Jest bowiem impulsywna. Kocha szybkie działanie i wszystko chciała by zrobić już, teraz, zaraz, miast czekać na odpowiednią do tego chwilę. Często najpierw robi, potem myśli. I nie znosi krytyki takiego postępowania.
Jest konkretna i prostolinijna; ceni sobie uczciwość, szczerość, brak kłamstw i wykrętów, sama stara się kierować właśnie tymi cechami. Nie lubi dużej ilości słów, pustego gadania, powolnego przechodzenia do tematu. Jej zdaniem należy mówić prosto z mostu, nawet jeśli może to kogoś zranić. Ceni konkretne, rzeczowe przekazywanie informacji.
Aria to waleczna wadera, niestroniąca od rozlewu krwi. Sama bardzo rzadko powoduje sytuacje konfliktowe, lecz gdy tylko ktoś zapędzi się za daleko, szara nie będzie starać się załagodzić sytuacji czy rozluźnić atmosfery, a wręcz doleje oliwy do ognia. Nie da sobie w kaszę dmuchać. Jest niezwykle dumna, lekko arogancka i odważna, gotowa bronić swojego honoru, bez względu na to kto jest jej przeciwnikiem. Obije mordę każdemu: waderze, basiorowi, szczeniakowi, starszyźnie, omedze, alfie, własnemu dowódcy... Kiedy wpadnie w złość (o co nietrudno), ma lekkie problemy z logicznym myśleniem; normalnie nie próbuje podważać cudzego autorytetu, ale wkurzona będzie skakać do oczu nawet przywódcy, który za takie zachowanie może wyrzucić ją z Azylu na zbity pysk. I później będzie jej głupio, że zachowała się tak dziecinnie. Może nawet przeprosi.
Warto też dodać, że jest istotką niezwykle terytorialną i biada temu, kto bez pozwolenia naruszy jej rewir. Nieproszeni goście w jej jaskini muszą liczyć się z bardzo wściekłą szaro-białą kulką, która gotowa jest wyrwać im ogony i wepchnąć głęboko do gardła. Lepiej więc nie wchodzić bez pukania. Podobnie reaguje na obce wilki, naruszające tereny jej sfory. Najpierw atakuje, później zadaje pytania.
Cóż... to taki typowy choleryk - pobudliwa, przejawiająca tendencje do rywalizacji, dążenia do bycia najlepszym i osiągania wysokich wyników. W sytuacjach wymagających działania i szybkich decyzji zaangażuje się w natychmiastową akcję i szukanie rozwiązań. Silnie przeżywa emocje, posiada dużo energii życiowej oraz jest bardzo aktywna. Od innych oczekuje współpracy i uznania dla swojej ciężkiej pracy. Nie lubi się mylić, a jeszcze bardziej przegrywać. Irytują ją wilki, które wytykają jej błędy (nawet kiedy mają rację).
Jest też waderą lekko szaloną, uwielbiającą śmiech i dobrą zabawę, lecz niezbyt przepadającą za wielkimi imprezami i tłumami obcych wilków. Chętnie wybierze się na poszukiwanie przygód z jakimś sympatycznym wilkiem, albo i niesympatycznym, jeśli będzie wyjątkowo zdesperowana. Uwielbia straszyć innych, szczególnie tych, którzy będą piszczeć, gdy nagle wyskoczy zza krzaka z głośnym "Buu!" oraz jeśli będą drżeć słuchając jej mrożących krew w żyłach opowieści. Oczywiście w nocy przy ognisku, w towarzystwie czających się między kurhanami cieni.
Jest całkiem inteligentną bestią, której nie brakuje sprytu. Jednakże przez swoją naturę, często brana jest za głupią smarkulę, która nie ma o niczym pojęcia. Faktycznie, brak jej doświadczenia - w końcu je zdobywa się wraz z wiekiem, a ona jest młodziutką waderą, aczkolwiek szara bardzo szybko się uczy, szczególnie tego co może wykorzystać na swoją korzyść. Jedną z tych nauk, jest świadomość, iż lekceważenie przeciwnika jest sporym błędem, który może prowadzić do spektakularnej klęski. Tak więc Aria nie ma zamiaru nikogo wyprowadzać z błędu, iż wcale nie jest taka nieporadna, głupia i bezbronna, jak to innym się wydaje. Niech sobie myślą i mówią co chcą. Aria nie wychyla się i nie ujawnia, puki nie nadejdzie odpowiedni moment by to zrobić. Niech jej nie doceniają, będzie większe zaskoczenie, jak okaże się, że nie są wszechwiedzący. Jak pokaże, że wszyscy się mylili.
Co do obcych, Aria nie obdarza wszystkich kredytem zaufania, nie wierzy też w to, iż każdy jest dobry bądź nie zechce jej skrzywdzić. W towarzystwie nieznajomych pozostaje czujna, choć nie spięta czy zestresowana. Nie jest otwartą na nowe znajomości sangwiniczką, woli stare przyjaźnie, które z wielką dbałością pielęgnuje. Jeśli zdobędziesz jej lojalność, będzie w stanie poświęcić dla ciebie życie i tylko twoja zdrada będzie w stanie to zmienić. Nigdy nie wybaczy wbicia noża w plecy. Może się zemścić, ale nie musi. Jednakże nie odzyskasz już jej zaufania.
Nigdy.
Należy również dodać, iż Aria mimo tego, że ogólnie jest "dobra", nie jest chodzącym aniołkiem, miłym i sympatycznym, który wyciąga pomocną łapę do każdego potrzebującego. Rzadko kiedy rusza ją widok łez, smutnych pyszczków czy krwi. I jeśli nie jesteś jej przyjacielem lub chociaż miłym znajomym, to szara prędzej dobije niż pomoże.
Aparycja: Inaczej opis wyglądu twojego wilka. Jeżeli jest Eoringiem można opisać wygląd bohatera również po przemianie. Niedopuszczalne są teksty typu "widać na zdjęciu". Podpunkt służy do opisania cech wilka, których nie widać na arcie. Należy uzupełnić punkt przynajmniej siedmioma zdaniami.
*Powiązania: Wypisz tutaj postaci, z którymi twój bohater jest związany. Za zgodą właścicieli innych postaci mogą to być członkowie bloga lub twoje własne NPC uwzględnione w historii bohatera.
*Zauroczenie: Wpisujesz imię postaci w której twój bohater jest zadurzony. W późniejszej fazie punkty zauroczenie może zmienić się na partner.
Statystyka: Do rozdania masz 200 punktów (administracja posiada 300) na:
Równowaga: 50 Strategia: 30 Spryt: 50 Zwinność: 50 Siła: 20
*Inne zdjęcia: Będą one rozmieszczone po całym formularzu, lub w tym podpunkcie. Jeżeli chcesz, aby były umieszczone w formularzu linki umieść w gwiazdkach *przykład linku*. Jeżeli chcesz tylko do podpunktu umieszczaj je w nawiasie ([Tytuł linku]przykład linku).
Informacje:
> Uwielbia "poprawiać" innym humor swoimi pesymistycznymi wypowiedziami.
> Uwielbia "poprawiać" innym humor swoimi pesymistycznymi wypowiedziami.
Łup: Wpisujesz po prostu rzeczy które twoja postać posiada. Na początku masz tylko jedną, ale z czasem możesz zdobyć więcej. Łup dzieli się na:
Przedmioty: <wpisujesz swój przedmiot>
Monety: <wpisujesz: 50$>
Ocena: Na początku posiadasz: Pochwały 0/0 Upomnienia
Stopień Aktywności: Co miesiąc odbywają się aktualizacje i ocena każdego członka Możesz mieć stopień:
Steruje: Twój login z howrse, lub e-mail. Możesz pozostać anonimowy.
Tekst: Krótki tekścik, podsumowujący charakter twojej postaci. Można powiedzieć - bardzo ogólny skrót twojej postaci. Najlepiej pisać go na końcu. Tekst ten zostanie umieszczony w zakładce i będzie jakby.. wstępem do twojego wilka. Dopuszczalna ilość słów to 100! Prosiłbym też wysilić się na coś więcej, niż tylko dwa wyrazy!
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Motto| "Mądrość przychodzi z wiekiem. Najczęściej jest to wieko od trumny."
"Niektórzy są jak wino. Masz ochotę zamknąć ich szczelnie w piwnicy i czekać aż dojrzeją."
Zdjęcie: https://orig07.deviantart.net/b675/f/2013/220/1/7/haestine_trade_by_neara_works-d6h60wy.png
Imię| Nadano jej imię Sheba.
Pseudonim| Uważa, że nie po to ma ładne, krótkie imię by jakiś obcy wilk skracał je w jakąś obraźliwą parodię. Niestety, nawet jeśli za próbę nazwania ją Shebcią dała po pysku niejednemu wilkowi, nie udało jej się uniknąć innych nazw, takich jak: Shea, Sheb, Czarna, Kitty/Black Kitty.
Wiek| Ma około 18 lat.
Płeć| Wadera, choć za pomyłkę nie gryzie - wie, że basiory niejednokrotnie mają lepiej i gdy ktoś weźmie ją za przedstawiciela płci przeciwnej nie będzie wyprowadzać z błędu, zamierzając wykorzystać owy błąd na swoją korzyść.
Głos|
Ranga| Patrol Nocny
Charakter| Mówi się, że najważniejsze jest pierwsze wrażenie. Ciężko zmienić już raz wyrobioną opinię, nawet gdy wilk okazuje się zupełnie kimś innym, niż na początku. W takim razie, Sheba musi nieźle się namęczyć by zdobyć czyjąkolwiek przychylność. Jeszcze nigdy nie udało jej się zrobić na kimś dobrego wrażenia za pierwszym razem. Choćby podchodziła z różnym nastawieniem do różnych wilków, za każdym razem coś nie wyjdzie. A to uśmiech jakiś mało naturalny, a to się łapy poplączą, to znów spróbuje kogoś zagryźć ... pechowa istotka, prawda?
Jaka jest?
Zalety: Inteligentna, sprytna, cierpliwa, wrażliwa na krzywdę bliskich, lojalna, wierna, nieprzekupna, odważna
Pośrodku: Dumna, przebiegła, doskonała aktorka, doskonała wojowniczka
Wady: Chytra, zachłanna, bezlitosna, arogancka, czasem chamska i wredna,
Cechy główne: Dumna, przebiegła, sprytna, cierpliwa, doskonała wojowniczka, lojalna &wierna, nieprzekupna, odważna
Aparycja| Wygląd twojego wilka, wszystkie jego cechy charakterystyczne, budowa ciała, ale i korzyści z niej płynące (np. Dzięki szczupłej, atletycznej sylwetce i aż dziwnie długim łapom jest świetnym biegaczem)
Lubi| Co twój wilk lubi?
Nie lubi|
Lęki| Czego się boi?
Żywioł| Po wielu przemyśleniach, wymyślnych ograniczeniach, po stworzeniu kilku wersji spisu żywiołów postanowiłam dać wam całkiem wolną rękę - dowolna ilość żywiołów, od zera, jednego do piećdziesięciu. Sam wiesz, co zrobić, żeby nie przedobrzyć i co będzie dobrze oddawać twój pomysł na postać :)
Moce| Jak wyżej, dowolnej liczby, radzę tam oczywiście dodać telekinezę, dobrze wiesz, że bez niej nie chwycisz żadnego tam miecza, noża czy eliksiru.
Umiejętności| Każdy ma jakiś talent. Może twój wilk dość ładnie śpiewa, może ma predyspozycje do wygrywania walk?
Zainteresowania| Wiadomo, jakieś hobby
Marzenia i cele| Wyjaśniać chyba nie trzeba.
Broń| Rodzaj broni, którą twój wilk walczy, np. sztylety, miecz, jakaś broń egzotyczna czy ludzki pistolet.
Historia| Dzieje twojego wilka od narodzin do przybycia tutaj. Niewskazane, a jednak nie
zabronione jest pisanie czegoś w stylu: ,,Nie powie''
Rodzina| Bliscy twojego wilka, wskazane jest dodanie jakiegoś krótkiego dopisku, co o nich wiemy itd.
Relacje| Przyjaciele i wrogowie, także spoza watahy, jeśli jest to ważny aspekt historii twojego wilka. Może na blogu jest jakiś wilk, którego podziwiasz, może ktoś ci się podoba lub budzi wyraźną niechęć? Uwzględnij to tutaj.
Partner| Z początku nie posiadasz, musisz się oświadczyć lub przyjąć oświadczyny innego wilka.
Potomstwo| Jak sama nazwa wskazuje, tutaj uwzględnimy dzieci twojej postaci, jeśli takowych się doczeka.
Jaskinia| Link do zdjęcia i nazwa (przez ciebie wymyślona) mieszkania twojego wilka.
Wyposażenie| Czy wilk zawsze ma coś przy sobie? To jakiś talizman, a może lecznicze zioła noszone na wszelki wypadek? Tutaj trafiają też nieużyte eliksiry.
Inne zdjęcia:
Szczegóły| Wszystkie informacje, których nie dało się nigdzie indziej wcisnąć.
Właściciel| Twój login z howrse.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz